18/8/2011'de yazdığım yazım...
Hayaller aslında yalnız kaldığımız zaman kurduğumuz bazen saçma , bazen inanılması zor , bazen gerçekler , bazen keyifli olan hayaller...Aslında hayallerin saçması olmaz olamaz , kurduğum bir kaç hayalim var benim de herkes gibi asla saçma bulmuyorum.Bu hayalim ben de gizli saklı kalsın o yüzden kimse ağzımdan bu konuyla ilgili hayalimi sorsada söylemem söyleyemem ağzımdan tek bir laf bile alamaz.Herneyse :) Düş kırıklıkları ile dolu bir yaşam geçirmedim asla yani geçirmemeye çalıştım.Yaşamımın her anında mutlu olduğum zamanlar da kurduğum bazen güzel bazen çocuksu hayallerim ve ben.İkimiz bir ip gibiyiz yani ipin öbür ucunda ben diğer ucunda hayallerim.O ipi kısaltırsak hayallerim azalır o ipi kendime doğru çekersem hayallerim benim olur bana ait olur.Bu yüzden ben hayallerimi bazen kendi içimde yaşarım pek kimseyle paylaşmam paylaşmaya da çalışmam.Zaten herhangi bir yakın arkadaşıma da anlatmamayı tercih ederim.Hayalimin gerçekleştiğini gördüğüm anlara bile şahit olmuşluğum var.Asla bir kimsenin hayalini çalmaya çalışmam sonuçta herkesin kendine özgü olmalıdır hayalleri değil mi?
Hayaller...
Uçsuz bucaksız bir şey gibi etrafımı saran hayallerim.Deli dolu bazen çok uç noktalarda veya gerçekleşmeyecek olan hayallerim...
Asla gerçekleşmez diye düşünmezsem pozitif olursam ve o konuya yoğunlaşırsam başarır onun gerçekleşmesini sağlarım.Öyle hayaller kuruyorum ki kimse bilmeden gizli gizli gecenin karanlığında sadece ay ışığının göle yansımasında , öyle hayaller düşünüyorum ki bana özel olmasını istediğim zaman sadece ben bileyim dediğim zaman ve yalnız kaldığım zaman bir parça kağıt dolusu defterleri dolduracak hayaller kurduğum zaman bana en iyi dost oldular tıpkı okuduğumuz kitaplar gibi...
Ve hayallerim en güzellerini bana yaşattılar yaşattırdılar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder