Pişman mı oldun sen?

Ya ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Bakın ne oldu biliyor musunuz? 

Hani bir önceki yazımda belirttiğim kişiyi unuttum sildim demiştim. Gerçek anlamıyla içimde bitirip, sildim. Uzun zamandır hayatımda yeni biri var. Çok mutluyum gerçekten. Hani böyle bir üzüntü sıkıntım falan da yok. Bugün öyle kankama gitmiştim. Tatile gidiyorum bu cumartesi, hani görüşemeyiz 1 hafta diye gitmiştim. Tabi biz fotoğraflar çektik. Sonra ben eve geldim ve o fotoğrafları bilgisayarıma attım. Daha sonra da Facebook hesabıma yüklesem mi yüklemesem mi kararsız kalmıştım. Bir erkek arkadaşıma sordum dedim hangisi karar veremiyorum profil olsun sence hangisi olsun dedim. O da bana 2 resim arasından 1 tanesini koymamı söyledi. Bende seçip koydum. Daha sonra hesabımdan çıkış yaptım. Bilgisayarımı yeniden açtım ve hesabıma girdim. Bildirimlere bakıyorum... 
Kim beğenmiş, kim yorum atmış bir bakıyım dedim. Beğenenler listesini açtım. Aaa bir de kimi göreyim? 
Benim o unuttuğum, silip attığım kişi! 
Ya inanamadım yok böyle bir şey. 
Ben her fotoğraf koyduğumda en güzelini beğeniyor sanki. Ya neden beğeniyorsun ki? Bana kendini yeniden mi hatırlatıyorsun amacın ne senin? Her şeyi silip attım ama hesabımdan silmedim. Niye biliyor musunuz? 
Çünkü yeni erkek arkadaşımla, ya da her hangi bir şekilde fotoğraflarımı, durumlarımı, paylaşımlarımı görsün kıskançlıktan ölsün beni kaybettiğini ve çok yazık olacağını anlasın istedim. Bu yüzden hala ekli. Yoksa çoktan silerdim. Hani bir de sırf meraktan o da ne halt karıştırmış diye. Yoksa inanın her şey benim için bitti. 
Ne biliyim sen beni sevmediğini söylüyorsun ama durum, fotoğraf beğeniyorsun. Ya neden? Neden sen hayatımdan çıkamadın? İlk aşkım da olsan bittin sen benim için ben bitirdim işte. Ne gereği vardı şimdi akşam akşam bir hatırlatayım çıkayım demenin? Bende seni anlamıyorum işte. Ama köpekler gibi de pişman olsan sana geri dönmem o kadar zor ki...
Geri dönmeyi de geçtim, hani demişsin ya değer verdiklerim değer vermiyor gibisinden bir durum paylaşmış bakın o kadar saçma ki acındırıcı böyle... Hani o zamanlar en çok değer veren sana da bendim, şimdi bakalım sana kim değer veriyor? Kaldı mı acaba etrafında kimse? Çok merak ediyorum cidden, etrafındaki kardeşlerine ne oldu senin? YALNIZ MI KALDIN YOKSA? 

Her şey bittiğinde...

Bu sefer onu tamamen hayatımdan çıkarttım. Hani şu unutamadığım ve unutmaya çalıştığım kişi. Hani beni öylece bırakıp, gerisini ve benim ne halde olacağımı düşünmeyen kişi. İşte onu yine rüyamda gördüm. Telefonla konuşuyorduk. Ve onun sesiydi. Nerede olsa tanırım... Geri dönmeye çalışır gibiydi. Çok uzun konuştuk, sonra saçma sapan bir rüyaya dönüştü. Anlayamadım. Bugünden itibaren artık sen benim için bittin. Ben o defteri bugün kapattım. Kesinlikle benim için artık sona erdin. Hani unutamıyorum seni diye mesaj atıyordum ya sana, işte onlar içinde hiç pişman değilim. Hayatında bir iz olarak kalması dileğimle...
   
     Hani sana kıyamazdım, hani seni nasıl uzaktan sevebilmiştim? Hatırlıyor musun acaba şimdi bunları? Ya da hiç düşünmüş müydün? Bilemiyorum ama hiç pişman değilim. İyi ki sevdim, iyi ki yaptım, iyi ki yazdım. İz olarak kalsın diye yaptım. Pişman olursun, belki geri dönersin diye düşündüm. İnandım sana. İnandım ve beni bırakırsan, hayatın mahvolacak demiştim kendi kendime. Öyle de oldu. Çokta iyi oldu biliyor musun. Hiç acımadım sana. İşte şimdi bugün burada hiç acımadan tek vuruşta içimde öldürüyorum seni. İstediğin yer gidebilirsin. Artık kiminle olursa ol benim değilsin. Artık sen benim aklımda bile olmayacaksın. İnan bana daha da güçleniyorum. Seni öyle zavallı, kızların peşinde koşmaya devam ederken gördükçe sana çok acıyorum. Çünkü zalimsin ve acınacak durumdasın. Ki olur da geriye dönüp, gerçi sen dönmezsin ama olur da bir mesaj daha atarsan inan acısını çekersin. İnan bana bunu yaparım. Seni hayatımda değil görmek seninle karşılaşmak dahi istemiyorum artık. İzmir sana ait değil. Bir gün şayet gelirsem inadına Karşıyaka'ya da uğrarım belki kolumdaki yeni erkek arkadaşımla. Belki görür, belki de görmezsin. Ama inan sen İzmir'e de değmezsin. O sevdiğim aşık olduğum şehirde yaşamanı bile istemezdim. Sonuçta senin yüzünden orayı sevmeyecek değilim. 

Bugün tüm nefretimi buraya döküyorum. Döküyorum çünkü bundan tamamen kurtulmak istiyorum. Hayatıma gel bak, yeni insanlar beni bekliyorlar. Peşimdeler biliyor musun? Bir an olsun bırakmıyorlar beni. Hele içlerinden biri var ki, senden bin kat iyi desem yeridir. Senin gibi öküz değil. 

Acı çek istiyorum tamam mı? Benim çektiğim o acıyı değil ama bin kat beterini yaşa istiyorum. Hayatın mahvolsun, yıkımlar yaşa ayağa bir daha kalkama düş istiyorum. O çok güvenip kardeş yerine koyduğun arkadaşlarına da dikkat et. Bir gün içlerinden birisi seni fena bir şekilde yıkabilir. Haberin olsun.

Ve şimdi, artık gerçekten umrumda değilsin. Ölsen, kaza geçirsen üzülmeyeceğim. Hani durum paylaşmışsın "Bugün az kalsın profil resimleriniz ben olacaktım, ölüyordum." diye. Beter ol bu bana yeter. Nasıl olsa bunu öbür tarafta ödeyeceksin. Bu senin yanına kalmayacak. Bu dünya da bana çektirdiğin acıyı, öbür dünya da sen yanarak çekeceksin.

Tüm söyleyeceklerim ve nefretim bu kadar. Sonsuza kadar sana hayatında başarısızlıklar, çıkacağın ya da şu an belki de idare edip belki de kandırıp çıktığın o kızlarda seni diğerleri gibi terk ederlerse sakın bana gelme olur mu? Çünkü ben artık başka kalplerin odalarında olacağım. İyi uykular.

Ben Böyle Seviyorum

Herkese yeniden merhaba! Uzun zaman oldu ben buralara gelmeyeli... Emin olun bende çok özledim. :) Hadi o zaman şöyle güzel bir başlangıç yapalım. 

Sen hiç birini sevdin mi?

Ben sevdim.

Seni...

Anlatayım mı?

Ben böyle sevmeyi biliyorum.

Aptalca!

Düşüncesizce.

Çocukça.

Savunmasızca.

Ben böyle sevmeyi biliyorum.

Ben böyle seviyorum.

Yaralanırcasına, kanaya kanaya, acıya acıya, ağlaya ağlaya...

Ben belki sevmeyi bilmiyorum.

Ama ben böyle sevmeyi biliyorum.

Her söylenene inanırcasına, verilen her söz tutulacakmışcasına.

Belki ben acı çekmeyi seviyorum. 

Belki ben acıyı seviyorum seni değil.
Ama ben sadece bunu biliyorum. 
Ben seni böyle seviyorum. 
Ben kendime engel olamıyorum...


Gerisini merak ediyorsanız eğer gerçekten dinlemelisiniz. Onur Yar'ı çok severim. Pal Fm de radyocu. Belki bilirsiniz. Yine de sizinle paylaşmak çok güzel.
Dinlerken emin olun çok şey düşündürecek size.