13/5/2011'de eski bloguma yazdığım yazım...
Nasıl bir cesaretsizlik bu böyle?
Nasıl bir cesaretsizlik bu böyle?
İnsanı aklını başından alabilecek derecede bir duyguydu belkide kimsenin anlamadığı.Anlayıp yorum yapamadığı bir tek kelime söyleyip bana destek olamadığı.Çok mu duygusalım derin konulara inince? Aslında evet ben öyleyim.Satırlarca sayfalarca yazsam roman olabilecek gibi sanki içimde büyüttüklerim ve içimde yaşadıklarım.Kimine göre saçma , kimine göre affedilemez , kimine göre umursamaz ve hissedilemez birşey böyle.Benim içimde yaşadıklarımı kimsenin anlamasını beklemiyorum zaten sonuçta kendi hayatım ve kendi düşüncelerim...Bu tür yazıları yazıyorum çünkü içimi dökebiliyorum rahatça kimsenin eleştiri yapmasını da beklemiyorum sadece yazıyorum , paylaşıyorum ve rahatlıyorum.Evet çok ağır bir şekilde duygusallığı yaşıyorum , yaşadıklarım yalan değil gerçeğin ta kendisi ben gerçeği yaşıyorum zorluklarını bile bile engellerini aşa aşa...Bana iyi gelen kişiyi henüz bilmiyorum bile.Ben sadece bir kişi istiyorum bu erkek arkadaşım da olabilir normal kız arkadaşım yani kardeşim diyebileceğim bir dostum olabilir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder