15 Şubat 2012 Çarşamba

Ne kadar özel olduğumuzu bilmiyorsun...

Bugün yine ikimizin ortak yönlerini düşündüm.Seni düşündüm, kendimi düşündüm.İkimizi, bir araya gelsek neler olacağını, yaşam tarzlarımızı, uyumlarımızı... Bugün o kadar çok hislendim ki senin yanına atlayıp gelmek istedim.Çünkü seni kendimden bile daha fazla sevdiğimi biliyorum.Gün geçtikçe sana olan sevgim büyüyor ve sen bunu bilmiyorsun.Tamam görüyorsun ama sözlü olarak benden duymadın.Umarım bir gün duyacaksın.Sana kendi sesimden, nefesimden, içimden gelerek seni ne kadar sevdiğimi, seni nasıl sevdiğimi duyacaksın.Ben biliyorum ki ikimiz de aslında birbirimize aitiz.Birbirimize uyumlu olmasaydık veya bu uyumu bunca ortak yönü ben fark etmiş olmasaydım sen hayatımda zaten olmazdın.Ama hayatımdasın, nefesimdesin yaşamak için nedenlerimdensin.Seni sevmekten vazgeçmeyeceğim başka biriyle de olsam senden asla vazgeçmeyeceğim.Kalbimde öyle büyük bir yer kaplıyorsun ki, o kapıdan başka kimse içeriye giremiyor.Sen kalbimi öyle doldurmuşsun ki bir türlü boşalamıyor.Kalbimden seni çıkartıp atmak isteyen kim ki? İyiki kalbimdesin, bırak öyle kalsın.Kimsenin ne dediği, ne söylediği ve ne eleştirdiği neyi eleştirdiği umrumdan bile değil.Sadece sen varsın, bir tek aşkına inandığım sen varsın.İkimiz de birbirimize uyumluyuz.Ben bunu görebiliyorum, eminim ki sen de bunu kısa süre içinde göreceksin.Ben sadece bekliyorum...doğru zamanı.

2 yorum:

  1. beklemek bir duyguyu yüceltir ve güzelleştirir. beklemek...

    YanıtlaSil
  2. Kesinlikle katılıyorum, çok doğru..

    YanıtlaSil