Ne İstesem Olması Zor.

İsteklerimin niye bu kadar geciktiğini anlayamıyorum. Şu an çok güzel, hatta 2 sene beklediğim bir şeyi istiyorum çok mu? Ama ben mutlaka bunu almaya kararlıyım. Evet bilindiği üzere 24 Ekim'de Enrique Iglesias - İstanbul konseri var. İstanbul'da yaşadığıma göre gitmeliyim öyle değil mi? Evet. Fakat o gün öyle ters bir güne geliyor ki... Ertesi günü Kurban Bayram'ının 1. günü nedeniyle neymiş: "Erken kalkıyormuşuz". Evet onu anladım da ben alarmı kurarsam kalkarım sorun değil. Fakat arkadaşımla tek gideceğimizi sorun yapıyorlar. Gece geç dönersek zor olurmuş. Bilmem ne! Ya onu geç zaten bizi babası bırakacak. Neyin kafasını yaşıyorsunuz? demek istiyorum. İşlerine gelince ben gayet gencim, büyüğüm her şeyi yapabilirim. Ama işlerine gelmeyen konulara söz gelince ben aslında tek gidip gelebilirim fakat zor olurmuş. Aman ya. Bir kere de benim için, istediğim için zorlamadan kabul ediverseniz ne olur yani? Ya tamam güvenliğimi düşündüğünüzü ve iyiliğimi istediğinizi ben de biliyorum. Onlar böyle yapınca ben bir stres oluyorum, atar yapıyorum kendimi fazlasıyla sıkıyorum. Bu da beni onlara karşı bir şeyi izin alıp, alamamakta tereddüte sokuyor. Yani söylerken çekiniyorum bu yüzden içimde kalınca söyleyemediğim için kendime sıkıntı oluşturuyorum. Bu akşam kesin kararlıyım arkadaşımla B planını uygulamaya başlıyoruz. Bu sefer o arayıp konuşmayı deneyecek. Olmazsa kaçarım! Yok yok kaçmam :) Babam bana kıyamaz hiç bir şekilde. Neymiş bayram geliyor diye kıyafet alacaklarmış. Ben küçük çocuk değilim Lise 2'ye giden bir gencim artık. Ne kıyafeti Allah aşkına. Bırak ya. Neyse bana şanslarınızı gönderin, dua edin. Yalvarıyorum bu gece bu iş artık çözülsün. Ben de kendimi ona göre ayarlamak istiyorum. Umarım her şey güzel olur. İnanıyorum bu halledilecek. :)